Analiza całego genomu (WGS) w diagnostyce nowotworów – przełom w onkologii precyzyjnej

W dobie medycyny personalizowanej diagnostyka genetyczna przestała być eksperymentalnym dodatkiem. Coraz częściej stanowi fundament decyzji terapeutycznych. Jednym z najbardziej obiecujących narzędzi nowoczesnej onkologii jest analiza całego genomu (Whole Genome Sequencing, WGS) – metoda, która pozwala nie tylko zidentyfikować przyczynę choroby nowotworowej, ale także dobrać leczenie „szyte na miarę” dla każdego pacjenta.

WGS to technika pozwalająca odczytać i przeanalizować pełną sekwencję DNA pacjenta – zarówno regiony kodujące (geny), jak i niekodujące (regiony międzygenowe), które stanowią aż 98% naszego materiału genetycznego. W przeciwieństwie do tradycyjnych testów panelowych, które obejmują wybrane fragmenty genów, WGS umożliwia kompleksowe zrozumienie molekularnych podstaw nowotworu.

Badanie obejmuje analizę ponad 3 miliardów par zasad nukleotydowych. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych technologii bioinformatycznych możliwa jest identyfikacja nawet subtelnych mutacji, dużych rearanżacji chromosomalnych, zmian liczby kopii genów oraz wariantów strukturalnych – elementów, które tradycyjne testy mogą przeoczyć.

WGS zrewolucjonizowało podejście do leczenia nowotworów. Dzięki tej metodzie lekarze mogą:

Zidentyfikować konkretne mutacje prowadzące do transformacji nowotworowej.

Zastosować terapie celowane, które oddziałują na konkretne zmiany molekularne (np. HER2 w raku piersi).

Przewidzieć odpowiedź na leczenie – zarówno skuteczność, jak i ryzyko toksyczności.

Ocenić dziedziczność mutacji, co ma znaczenie dla profilaktyki w rodzinie pacjenta.

W praktyce klinicznej WGS znajduje zastosowanie m.in. w:

Raku piersi – identyfikacja mutacji BRCA1/2 i ich wpływu na skuteczność inhibitorów PARP.

Raku jajnika – weryfikacja molekularnych mechanizmów oporności na chemioterapię platynową.

Nowotworach dziecięcych – rozpoznanie rzadkich mutacji germinalnych i somatycznych.

Nowotworach o nieznanym punkcie wyjścia (CUP) – umożliwienie postawienia trafnej diagnozy.

Tradycyjne badania genetyczne (np. sekwencjonowanie metodą Sangera lub panele NGS) są ograniczone do kilku genów lub wybranych regionów. Choć wciąż wartościowe, nie wykrywają całego spektrum zmian genetycznych, które mogą mieć kluczowe znaczenie terapeutyczne.

Tabela poniżej ilustruje porównanie metod:

Typ badaniaZakresMutacje punktoweDuże rearanżacjeRegiony międzygenoweCena jednostkowa
Test panelowy (NGS)20–500 genówxxniski
Sekwencjonowanie Sangera1 genxxniski
WGScały genomśredni/wysoki

WGS wspiera rozwój farmakogenomiki – dziedziny badającej, jak warianty genetyczne wpływają na metabolizm i skuteczność leków. Dzięki temu lekarz może dobrać nie tylko odpowiedni preparat, ale też jego dawkę, unikając niepożądanych działań i zwiększając szanse na skuteczne leczenie.

TOP 25 leków w refundacji NFZ – pierwsze miesiące 2025 roku pod znakiem onkologii, cukrzycy i chorób rzadkich

W kontekście onkologii prewencyjnej WGS może zidentyfikować mutacje germinalne predysponujące do rozwoju nowotworów, np. w genach TP53, PTEN czy MLH1. Pozwala to na wdrożenie programów nadzoru medycznego i działań profilaktycznych zanim choroba się ujawni.

Ponadto, WGS może służyć do monitorowania skuteczności leczenia oraz wykrywania tzw. „resztkowej choroby nowotworowej” (MRD – minimal residual disease) poprzez analizę ctDNA (krążącego DNA guza we krwi pacjenta).

Aby analiza WGS była możliwa, niezbędne jest odpowiednie zabezpieczenie próbki – najlepiej świeżego materiału nowotworowego. Rozwiązaniem jest bankowanie tkanki guza, czyli zamrożenie jej w buforze konserwującym i przechowywanie w temperaturze -20°C. Taki materiał może być wykorzystany do WGS w dowolnym momencie – na potrzeby leczenia, badań klinicznych lub genetycznej analizy rodzinnej.

Choć WGS bywa postrzegane jako kosztowne, w dłuższej perspektywie może ograniczyć wydatki systemowe. Lepsze dopasowanie terapii, mniejsze ryzyko działań niepożądanych, krótszy czas leczenia – to wszystko oznacza realne oszczędności dla systemu ochrony zdrowia.

Brytyjski NHS udowodnił, że integracja WGS w diagnostyce nowotworów dziecięcych i rzadkich przypadków doprowadziła do zwiększenia trafności diagnoz przy jednoczesnym ograniczeniu liczby niepotrzebnych badań.

Analiza całego genomu to nie pieśń przyszłości, lecz realne narzędzie kliniczne dostępne już dziś. Jej zastosowanie w onkologii może być punktem zwrotnym w leczeniu pacjentów z nowotworami opornymi na standardowe terapie. Im szybciej WGS zostanie zintegrowane z rutynową praktyką medyczną, tym większa szansa na dłuższe i zdrowsze życie pacjentów.

Jak powstają nowotwory? Biologia błędu, który wymyka się spod kontroli